Sosyal medya giderek katlanılmaz bir hâl almaya başladı.
İnsanlar mide bulandırıyor.
Hemen belirteyim...
Para kazanma uğruna yapılan saçma paylaşımlara takılmıyorum artık.
Ekonominin durumu ortada!
Eli öpülecek yaşta dedeler, nineler bile çoluk çocuğun maskarası oldu.
Benim derdim, sosyal medyanın performatif duyarlılarıyla.
Yani…
‘Empati aktörleri’ ile…
Burada kastettiğim, standart sosyal medya kullanıcıları.
Hani para pul derdi desen yok, paylaşımlardan belli.
O sahil senin, bu restoran benim — sürekli eller havaya!
Belli ki gam yok, keder yok!
Zira derdi olan insanın bu kadar paylaşım mesaisi yapmasına imkân yok.
Arada yaptıkları duyarlı(!) yorumlar olmasa Norveç vatandaşı dersiniz, o derece!
Malumunuz...
Millet özellikle son yıllarda güzel habere hasret yaşıyor.
Ülke gırtlağına kadar şiddete batmış durumda.
O da yetmiyor!
Yangını, depremi, seli ayrı vuruyor!
Özetle bu ülkenin insanı her gün suni bir nedenle ölüyor!
Bunlar yaşanırken empati aktörleri Instagram’da “sen de katıl” zinciri düzüyor!
Güzel gözlü Ahmet gitti…
Kartalkaya’da cayır cayır yandı insanlar…
Daha 12 şehidimizin toprağı kurumadı.
İnsan bu kadar acının içinde gülmeye utanır!
Bizim empatiklerse acıyı da yası da tek bir hikâyeye sığdırmayı başarıyor...
Bir sonraki hikâye mi?
Vur patlasın, çal oynasın!