Diyot ve transistör gibi araç elektroniğinde temel kabul edilen parçaların üreticisi Nexperia, dünya pazarının yaklaşık yüzde 40’ını kontrol ediyor. Bu parçalar BMW, Mercedes-Benz ve Toyota gibi dev markaların üretim hatlarında kilit rol oynuyor. Çin’in kısıtlamaları sürerse, Avrupa fabrikalarında hat duruşları ve üretim kayıpları kaçınılmaz olabilir.
BİRKAÇ HAFTALIK STOK KALDI
Sektör kaynaklarına göre Avrupa’daki otomotiv tesislerinin elindeki stoklar yalnızca birkaç haftalık üretimi sürdürebilecek düzeyde. Alternatif tedarik bulunamazsa, üreticilerin vardiya azaltmaya veya geçici duruşlara gitmesi gündemde.
OTOMOTİV DEVLERİ KRİZ MODUNDA
Şirketler, pandemi döneminde uyguladıkları “savaş odası” stratejilerine geri döndü.
Günlük tedarik toplantıları yapılıyor, kritik parçalar için ikinci ve üçüncü tedarikçiler aranıyor.
Bazı üreticiler ise parça yeniden tasarımı ve yazılım kalibrasyonu ile uyumlu bileşen geliştirme sürecine girdi. Avrupa içi üretim planlarında hat ve sipariş kaydırmaları da devreye alınmış durumda.
TÜKETİCİYE YANSIMASI KAÇINILMAZ! ARAÇ FİYATLARI ARTACAK
Kriz uzarsa, otomobil teslimat süreleri uzayabilir, araç fiyatlarında artış ve opsiyon kısıtlamaları gündeme gelebilir. Servis tarafında ise elektronik modüller için yedek parça bekleme süreleri ciddi şekilde uzayabilir.
ACEA'DAN BRÜKSEL'E ÇAĞRI
Avrupa Otomobil Üreticileri Birliği (ACEA), kısa vadede çözüm bulunamazsa üretim kesintilerinin kaçınılmaz olduğunu belirterek AB’ye koordineli tedarik güvenliği önlemleri çağrısı yaptı.
JEOPOLİTİK REKABETİN YENİ CEPHESİ
Nexperia krizi, ABD–Çin teknoloji rekabetinin sadece çip üreticilerini değil, Avrupa sanayisinin bel kemiği olan otomotiv sektörünü de doğrudan etkilediğini gösteriyor. Pandemi sonrası toparlanan tedarik zincirleri, şimdi jeopolitik kaynaklı yeni bir stres testi ile karşı karşıya.
AVRUPA İÇİN DÖNÜŞÜM ZORUNLU
Uzmanlara göre kısa vadede çoklu tedarik sözleşmeleri, kritik parçalarda önceliklendirilmiş tahsis ve uzun vadeli alım garantileri öne çıkacak. Ancak asıl çözüm, Avrupa’nın yakın coğrafyada üretimi artırarak tedarik bağımsızlığını güçlendirmesi olacak.
Bu gelişmeler, “yakın-kıyı” ve “yeniden-kıyı” üretim stratejilerinin artık bir tercih değil, bir zorunluluk haline geldiğini bir kez daha ortaya koyuyor.